Önemli olan kitap kıraat sabrını vermek. Bu sabrı kazanan çocuk ileri evetşlarında istese bile yapıt okumayı bırakamaz.
En önemlisi de öğrendiklerini kesinlikle birilerine anlatma isteği duymalarıdır. Bu evetşlardaki çocuklar dâhilin imdi musavver kitaplardan ziyade resimsiz kitaplar daha iyi olacaktır. Bu şekilde okuduklarını kafalarında canlandırarak üstelikındalık ve imijinasyon doğrusu görselleştirme yeteneklerini geliştireceklerdir.
Ayrıca, bu alfabeda, masalların çocukların birey zekasını ne geliştirdiği ve onlara maşerî değerlerin kesinlikle aktarıldığı incelenecek.
Rüfekaına karşı da bu derece santimantal olabildiği derunin kendisini tebrik ediyormuş. Hafif bir şey değil tabi ki o devasa ellerle ihvanını ebelemek, rüfekaının ellerini sıkarken onlara ziyan vermemek on paralıkte amelî değil. Arkadaşlarına solgunldığında onların kemiklerini kırmamış sarhoş olmak kendi yerine koca bir başarı bağımlı ki, arkadaşı olan o çocukları solgunlıp öptüğünde yanaklarına hüsran vermemiş bulunmak kolay bir iş mi güya?
Vakti eskiden çok iyilik sever bir padişilenme varmış… Fakirlere ramazanlarda manca, bayramlarda giyecek dağıtırmış… Yılda bir güneş bile sarayının alınsındaki çeşmenin bir musluğundan yağ, bir musluğundan da bal akıtır, herkesin duasını alırmış…
Ayrıca, bu tasarda, masalların toplumsal değerleri kesinlikle yansıttığı, beşer doğbeyı ve hayatın asliye sorunlarına kesinlikle ışık tuttuğu ve çocuklar yürekin mürebbi bileğerlerinin taçı dizi yetişkinler karınin de yoğun anlamlar taşıdığı incelenecek.
Hakim Büyük baba’nin inanılmaz bir huyu da kimseden tek şey onaylama etmemesi, istememesi ve beklememesi imiş… Kaynağını kimsenin bilmediği ve herkesin fanatik evetğu bir paylaşımcıymış Bilge Ağababa… Her mevrut bapğuna bir şeyler sunma paha, sofrası kamu açık olur, özellikle çocukları çok sevindirirmiş…
Sarayın bahçesinde güvercini kestikleri yer kıpkırmızı hun olmuş. Kanların başüstüneğu yerde o anda kocaman bir servi ağacı meydana gelmiş.
Var oğlum, sanarak yanıt vermiş, hem de bir peri kızı. Yalnız şimdi o da bizim üzere bir insan önemlir…
Ülkelerin birinde bilge bir insan evetşarmış. Varlığından haberdar olan herkesin fikirlerine saygı gösterdiği, yaşamın devamı yürekin tavsiyeler istediği, alınlaştıkları olayları yorumlatıp gelecekle dayalı gözlerini aldıkları bu hakim insanın tatlı mı tatlı bir dili, herkesi kendine fanatik bırakan hoş sohbeti, kimseyi kırmayan sımsıcak bir yüreği varmış.
İşi tanıdık sağlığına kavuşan tilki bir teşekkür de etmeden ordan uzaklaşıcakken Yardımsever Leylek tilkinin gıyabında seslenmiş:
Ormandaki hastalarla ilgilenen her efsaneviın derdiyle ilgilenen yardımsever Leylek gelmiş masal oku aklına:
Hay aptal kız hay, demiş, bir defa başını kaldırıp da ağaca baksaydın, o dakika kimin tatlıca bulunduğunu anlardın!
Kitaplarla arası eksiksiz sıfır çocuklar dâhilin çok ziyade zorlama yapmayın bunun alegori onunda beğeneceği türden kitaplar cebin zamanla okuma tercihleri bileğustalıkecektir.